آنگاه المیترا بار دیگر به سخن آمد و گفت ای پیر خردمند از پیوند زناشوئی چه میگوئی؟
پیامبر گفت:شما با هم زاده شدهاید و باید که پیوسته با هم باشید.
با هم باشید تا آن هنگام که مرگ بالهای عمرتان را بر کند.
حتی در خاطره خاموش خداوند نیز با هم باشید.
اما بگذارید با هم بودنتان را فضائی در میان باشد و
بگذارید که بادهای آسمان بین شما در رقص و پایکوبی باشند.
یکدیگر را دوست بدارید اما از عشق زنجیر مسازید:
بگذارید عشق همچون دریائی مواج میان ساحلهای جانتان در تموج و اهتزاز باشد.
جامهای یکدیگر را پر کنید اما از یک جام منوشید.
از نان خود به یکدیگر هدیه دهید اما هر دو از یک قرص نان تناول مکنید.
به شادمانی با هم برقصید و آواز بخوانید اما بگذارید هر یک برای خود تنها باشد.همچون سیمهای عود که هر یک در مقام خود تنهاست اما همه با هم به یک آهنگ مترنمند.
دلهایتان را به هم بسپارید اما به اسارت یکدیگر ندهید زیرا تنها دست زندگی است که میتواند دلهای شما را در خود نگه دارد.
در کنار هم بایستید اما نه بسیار نزدیک:
از آنکه ستونهای معبد به جدائی بار بهتر کشند و
بلوط و سرو در سایه هم به کمال رویش نرسند.
سلام
جالب بود
به منم سر بزن