روزگار فتنه




کُنْ فِی الْفِتْنَهِ کَابْنِ اللَّـبُونَ، لَاظَهْر فَیُرکَبَ، وَلَا ضَرْع فَیُحْلَبَ.


هنگام فتنه چون شتر دوساله باش، نه پشتی تا سوارش شوند و نه پستانی تا شیرش دوشند.

امام من، علی - نهج البلاغه







شیرین عبادی تاکنون به خوبی نشان داده است که یکی از سرآمدترین شخصیت هایی است که تاریخ ایران به خود دیده است. کوهی از متانت و دانش و بی هیچ وسوسه ای.




بعد از ماجرای امیر فرشاد ابراهیمی به خوبی فهمیده که رسم سلامت سیاسی و دوری از بازیچه شدن چیست. او از فراز تمامی سیاسی کاری ها به سلامت عبور کرده است و اینک فراتر از تمام سیاست ها قرار گرفته است. باز هم می گویم او تنها کسی است که می توان به او اعتماد کرد. او بی نظیر است و فهیم. هربار که مصاحبه ای از او را می شنوم یا می خوانم چنان از هموطنی با او به شعف می لرزم که فراموش می کنم او تنهاست. او تنها اهل ایران زمین با این ظرفیت هاست.






این نوشته احمد زیدآبادی زیبا و متین است.






سرمقاله احمد پورنجاتی در شرق امروز تحت عنوان (( آیا حجت شرعی داریم [که به هاشمی رای ندهیم]؟))از خنده دارترین مقالاتی بود که می شد خواند. ببینید کار شرق به کجا کشیده است.






این نوشته احمد زیدآبادی را این بار در بی بی سی فارسی خواندم، تحلیل بی نظیری است. این بابا دارد خودش را به مرتبه یک صاحبنظر سیاسی مستقل به بهترین وجهی بالا می کشد. خیلی خوب توانسته خودش را از زیر چتر ژورنالیسم سفارشی اصلاح طلبان بیرون بکشد.






خوب به اطرافت نگاه کن! اینجا را هم ببین. اینجا دانشکده فنی دانشگاه تهران است. هرگز تلاشی نباید کرد ما برای خواری زاده شده ایم.