استاد من






خوشحالم که می تونم به همه بگم من بهترین سوپروایزر دنیا رو دارم. برق حسادتی که به خاطر داشتن اون تو چشم دیگران حس می کنم و متلک هایی که ازشون می شنوم اگرچه موجب تاسفم واسه تنگ نظری اونا میشه ولی نمی تونم پنهون کنم که باعث میشه بیش از همیشه بهش افتخار کنم و خوشحال باشم. هر وقت کسی ازم بپرسه استادت چطوره میگم: ((بی نظیره)). یه بار به خودش گفتم تو بیشتر از یه سوپروایزری، شاید یه دوست یا بهتر بگم یه برادر. دوست داشتم اینو اینجا هم بنویسم تا همیشه بمونه.